“เช้าวันที่ 1 กันยา ในราวป่าเสียงปืนกึกก้อง…
ญาติมิตรล้วนน้ำตานอง จากข่าวร้ายกลางป่าอุทัย..

วิญญาณเจ้าจงรับรู้ คนที่ยังอยู่จะยืดหยัดต่อไป
สืบเอย..หลับให้สบาย เจ้าจากโลกไปไม่สูญเปล่า

สืบ นาคะเสถียร เป็นบทเรียนข้าราชการไทย
ถือประโยชน์ของชาติเป็นใหญ่ถึงตัวจะตายไม่เสียดายชีวา”

จำได้จากเพลงน้าแอ๊ด คาราบาวที่เคยฟังตอนเป็นเด็กครับ

ฟังแล้วสะท้อนใจถึงคนสมัยนี้นะครับ
อย่าว่าแต่ทำอะไรเพื่อส่วนรวมเลย
แค่อย่าเอาเปรียบส่วนรวม ยังคิดไม่เป็นเลย

ระลึกถึงคุณสืบ นาคะเสถียรในวันครบรอบการเสียชีวิต เมื่อ 20 ปีที่แล้วครับ