เขาถ่อมตน อย่าเหมา ว่าเขากลัว

เห็นเสือหมอบ อย่าเชื่อ ว่าเสือไหว้
เผลอเมื่อไร เสือกิน สิ้นทั้งขน
เป็นคนต้อง เกรงเยงยำ น้ำใจคน
เขาถ่อมตน อย่าเหมา ว่าเขากลัว

เป็นโคลงที่ชอบมากครับ เคยเจอในที่คั่นหนังสือที่ได้แถมมา
วันนึกได้ เลยลองค้นใน goole

เจออีก 2 ท่อนว่า

เขาไม่สู้ อย่าเหมา ว่าเขาแพ้
คชสีห์แท้ หรือจะ สู้หมูชั่ว
วางตนสม คมประจักษ์ ในฝักตัว
ชาติคนชั่ว หลบลู่ อย่าสู้มัน

เมื่อน้ำไหว ไหลเชี่ยว เป็นเกลียวกล้า
เอานาวา ขวางไว้ ภัยมหันต์
เรื่องของคน ปนยุ่ง นังนุงครัน
ต้องปล่อยมัน เป็นไป ใจสบาย

ท่านเจ้าคุณนรรัตนราชมานิต

รู้สึกว่าท่อนแรกทรงพลังมาก

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *