วันก่อนนั่งอ่านข่าวคุณทาทา ยัง ออกมาให้สัมภาษณ์เรื่องที่มีคนขู่ฆ่าเธอ
ประเด็นของเรื่องมันไม่มีอะไรมาก เราๆท่านๆก็สามารถหาอ่านได้ทั่วไป
แต่ที่ไม่สามารถหาอ่านได้โดยทั่วไป แต่มันต้องเป็นที่เวบ ผู้จัดการเท่านั้น ก็คือความคิดเห็นส่วนใหญ่ในเวบแทนที่จะเห็นใจเธอหรือออกความเห็นไปในทางสร้างสรรค์ มันกลับกลายเป็นว่าคนส่วนใหญ่เข้ามาด่าเธอที่คุณพ่อของสามีเธอขอความช่วยเหลือจาก ผช.น. ผู้ที่เป็นเพื่อนของคุณพ่อสามีของเธอ แทนที่จะไปที่โรงพรรคแจ้งความกับร้อยเวรเหมือนคนทั่วไป

ผมมาสงสัยว่าเออ…นี่มันเรื่องอะไรกันนี่
ผมมาคิดว่าสมมติผมมีเพื่อนที่รู้จักกันมา และเค้าเป็นตำรวจ ผมจะโทรหามันมั้ยถ้าผมมีเรื่องเดือดร้อน แน่นอน เป็นผมผมก็ต้องโทรหาเพื่อน ให้เพื่อนช่วยเหลือหรือไม่ก็ขอคำปรึกษา และถ้าผมเป็นเพื่อนใคร แล้วเพื่อนผมมีเรื่องเดืิอดร้อนแล้วผมช่วยได้ ผมก็ต้องช่วยมันเหมือนกัน ผมคงไม่ใจดำขนาดที่จะบอกว่าเออ.. มึงก็ไปให้เจ้าหน้าที่เค้าช่วยสิ ซึ่งเพื่อนผมมันคงด่าแบบเก็บเสียงว่า สาดดด แล้วกูจะมีเมิงเป็นเพื่อนทำ HERE อะไร

ผมอยากตะโกนถามคนที่ออกความเห็นในเวบนั้นเหมือนกัน ถ้าอย่างงั้น กูจะมีเพื่อนไว้ทำไม…