แต่ก่อนเวลาเดินผ่านร้านขนมปัง เราเคยสงสัยว่าทำไมขนมปังบางร้านถึงราคาแพงจัง ทำไมขนมปังร้านดังๆถทอขายแพงกว่าขนมปังฟาร์มเฮ้าส์เหลือเกิน ทั้งๆที่วัสถุดิบก็ไม่น่าจะต่างกันมาก

แป้ง นม ยีสต์ เนย ทุกเจ้าก็น่าจะใส่เหมือนกันหมด แต่ทำไมขายราคาไม่เท่ากัน

สุดท้ายเราก็คิดไปว่า เออ คงเพราะการตั้งราคาที่ไม่เท่ากัน มีค่าการตลาด มีการตั้ง position ของของที่ขายไม่เหมือนกัน แต่พอซื้อของที่แพงๆมากิน เราก็พบว่า เออ.. มันก็อร่อยกว่าจริงๆนะ แต่เราก็จินตนาการไม่ออกว่า ความแตกต่างนี้มาจากไหน และทำไมความแตกต่างนี้ บางครั้งจึงมีราคาต่างกันหลายเท่า

จนมาช่วง 3-4 ปีหลังที่เรากับแฟนมาหัดทำอาหารกันเอง โดยเฉพาะคุณแฟนที่หัดทำขนมฝรั่ง ซึ่งแรงบันดาลใจในการทำอาหารและขนมของพวกเราก็มาจากการดูรายการแข่งขันทำอาหารต่างๆนั่นแหละ แต่จุดสังเกตุอย่างหนึ่งของเราคือ แฟนเราไม่เคยทำขนมปังเลย

“มันยาก” แฟนเราบอก

ในใจเราก็คิดว่า แค่ขนมปังมันยากตรงไหนวะ เค้กน่าจะยากกว่าหรือปล่าว กระบวนการทำซับซ้อนกว่าหรือปล่าว

จนวันนึง แฟนเราคงทนรำคาญไม่ไหว เลยลองทำขนมปังดู โดยมีเราเป็นคนนวดแป้งให้ เราเลยรู้ซึ้งว่ามันยากเพราะอะไร เพราะกระบวนการนวดแป้งจนเข้าที่พออบได้นั้น ต้องนั่งขยำมือกับก้อนแป้งเหลวๆ จนเป็นรูปแบบอยู่ทรง ด้วยเวลานานกว่าชั่วโมง ซึ่งถ้าเราไม่ได้ทำไปด้วย นั่งดูหนังไปด้วย เราคงบอกว่ามันยาวนานมาก

แต่พออบออกมาแล้ว มันอร่อยมาก

อร่อยแบบที่ว่า กินเปล่าๆ ก็ยังอร่อย

กินแล้วอยากกินอีกเรื่อยๆ

วันนั้นเราเลยเข้าใจว่า การทำขนมปังให้อร่อยเป็นอะไรที่ซับซ้อนมาก ทั้งวัสถุดิบ การผสมส่วนผสมให้ได้ปริมาณ จังหวะเวลาที่เหมาะสม แรงการนวดแป้ง การปั้น การอบ ล้วนแล้วแต่ส่งผลต่อรสชาติขนมปังทั้งนั้น

การลงมือทำขนมปังของเราในครั้งนั้นเลยทำให้เรารู้ว่า วิธีการทำอาหารให้อร่อยนั้นมันมีราคา เป็นสิ่งที่ไม่สามารถเอาแค่ราคาวัสถุดิบมาตัดสินได้เพียงอย่างเดียว