ปล่าวครับ ผมไม่ได้ดูเรื่องนี้ในโรงแบบ 3D แต่อย่างใด
แต่ดูบนจอ 4:3 บนเครื่องของการบินไทยตอนกลับมาจาก KL เมื่อวานนี่เอง
(คือหนังมันฉายเมืองนอกมานานแล้วครับ แต่เมืองไทยเพิ่งเอาเข้ามา)

หนังเล่าเรื่องของนาย flint ที่เป็นนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่อง
ที่ีพยายามทำงานวิจัยรับใช้ชุมชนออกมาหลายอย่าง แต่ไม่ได้เรื่องสักอย่าง
ด้วยความอัดอั้นตันตูด และความเบื่อหน่ายเมืองของตัวเอง ที่ไปไหนมันก็มีแต่ซาร์ดีน
ซึ่งเป็นสินค้าหลักของเมืองที่นานฟลินท์เกลียด

ฟลินท์เลยพยายามประดิษฐ์เครื่องสร้างอาหารชนิดอื่นจากน้ำทั่วๆไปที่เรามีัน่ะล่ะ
แต่ไอ้เครื่องบ้านี่ มันใช้พลังงานสูงมากในการทำงาน เลยทำให้พ่อฟลินท์ของเรา
ต้องไปหาทางใช้ไฟฟ้าจากหม้อแปลงใหญ่ของเมืองที่กำลังวุ่นวายกับการโปรโมท
เป็นเมืองท่องเที่ยวแห่งซาร์ดีนอยู่ (นัยว่าอเมซิ่งซาร์ดีน)

แน่นอนว่ามันเกิดอุบัติเหตุขึ้น เลยทำให้เครื่องบ้านี้ ลอยไปบนฟ้าแล้วไปดูดเอาน้ำจาก
เมฆที่อยู๋บนฟ้าแล้วปล่อยออกมาเป็นอาหารอะไรก็ได้ตามแต่ที่พ่อฟลินท์ของเราจะส่งข้อมูลเข้าไป

ตัวหนังดูได้เพลินๆครับ แต่ไม่มีอะไรใหม่ และคาดเดาทุกอย่างได้ตั้งแต่ต้นจนจบ
ผมเข้าใจเองว่า ที่หนังทำเงินได้ดีพอสมควร คงมาจากอานิสงน์ของ 3D เป็นแน่แท้
เพราะฉากเบอร์เกอร์ เบคอน แพนเค้ก ฯลฯ ตกมาจากท้องฟ้า มันคงน่าตื่นตาตื่นใจไม่น้อย

ที่ผมชอบที่สุดคงเป็นตอนที่ไอติม ตกลงมาจากฟ้าจนท่วมเมืองเหมือนเป็นหิมะ (แต่มันเป็นไอติม)
โคตรอยากกินเลย

ถ้าอยากดู แนะนำดู 3D ในโรงครับ ไม่งั้นก็ซื้อแผ่นมาดูเล่นๆก็ได้
ตัวหนังพอดูได้ไม่เสียดายเงิน ถ้าคุณดูด้วยตั๋วราคา 60 บาท