อยู่มาเลย์มาก็เริ่มนาน
เลยเริ่มรู้ว่าที่นี่อะไรถูกอะไรแพงกว่าบ้านเราบ้าง
วันนี้เลยขอมาเล่าสาธยายให้ฟังพอเป็นกระสัย

เริ่มจากของถูก ที่นี่อะไรถูกบ้าง?

ถ้านับจาก Strategy ของประเทศนี้ เท่าที่ผมดูๆสังเกตุมา
สิ่งที่รัฐบาลที่นี่อยากให้ประเทศเค้าเป็นคือ

1. ผู้คนรักการอ่าน ใส่ใจใฝ่หาความรู้ ดังนั้นหนังสือที่นี่จะถูกพอสมควรเลย ไม่สิ..
ผมต้องบอกวาถูกชิบหาย ผมสามารถซื้อ Time ได้ในราคา 90 บาท เมื่อเทียบกับบ้านเรา
ที่ขายราคา 150 บาท ทั้งๆที่มันเล่มเดียวกัน กระดาษแบบเดียวกัน พิมพ์ที่ฮ่องกงน่ะล่ะ
นอกจากนั้น ถ้าเป็นหนังสือหัวนอกที่เอามาทำเป็น Malaysia Edition มันจะถูกกว่า Thai Edition มาก
่เช่นเมื่อวาน ผมซื้อ Digital Camera มา ราคาขายที่นี่ 90 บาท แต่ของไทยราคา 150 บาท
แล้วก็ T3 ที่นี่ขายราคา 80 บาท ที่เมืองไทย 150 บาทเหมือนกัน ซึ่งของที่นี้ก็พิมพ์บนกระดาษอาร์ตอย่างดีีเหมือนบ้านเรา

From KL

นอกจากนี้ เท่าที่รู้มา คนที่นี่สามารถเอาใบเสร็จค่าหนังสือไปหักภาษีได้ด้วย บ้านเมืองเราจะคิดเรื่องนี้ได้ไหมนะ

2. คนควรกินของมีประโยชน์ นมถั่วเหลืองถูกพอๆกับน้ำเปล่า ซึ่งผมก็ไม่รู้มันเป็นอะไรของบ้านเมืองนี้ นมถั่วเหลืองที่นี่มันถูกมากกก และคนก็นิยมกินกัน
ผมซื้อนมถั่วเหลือง UHT ยี่ห้อ Yo’s ขนาด 1 ลิตรในราคา 24 บาท ซึ่งไม่รู้ใครว่าไงอ่ะ แต่ผมว่ามันถูก
ถึงจะไม่อร่อยเท่าไวตามิลต์ แต่ก็อร่อยนะ นอกจากนี้ พวกน้ำผลไม้แปลกๆเช่นน้ำลิ้นจี่ น้ำเก๊กฮวย ก็ลิตรละยี่สิบกว่าบาท
ถูกดีเหมือนกัน กลายเป็นของกินประจำตู้เย็นที่ที่พักผมไป

3. ไปไหนมาไหนควรจะง่าย ค่าเดินทางที่นี่ถูกมาก ผมนั่ง Monorail คิดเป็นแบบช่วงๆ เหมาจ่าย 2-3 สถานี คิดแค่ 12 บาท ไกลสุดก็ 18 บาท
เอาว่าค่าเดินทางที่นี่ถูกมาก Taxi เริ่มที่ 20-30 บาท รถก็ไม่ติด ตอนเช้าผมออกจากที่พัก 8.45 สามารถไปถึงที่ทำงานได้ใน 5 นาที เอาว่ารอแท๊กซี่นานกว่านั่งอีก นอกจากนี้ค่าทางด่วน ค่ามอเตอร์เวย์ก็ถูกมาก ตกครั้งละสิบกว่าบาท
ไม่รู้มันจะถูกอะไรหนักหนา ถนนหนทางก็ตี นั่งรถไปไม่ค่อยเจอทางเด้งดึ๋งๆ เหมือนบ้านเรา อีกอย่างคือแวะเวียนมาที่นี่
2-3 เดือนแล้ว ไม่เคยเห็นมันขุดถนน ปูทางเท้าห่าเหวอะไรเหมือนบ้านเราเลย ทางเดินก็ดูแข็งแรง ไอ้ที่มีรอยแตกมันก็แตก
แต่ผ่านไปสามเดือนมันก็แตกเท่าเดิม เหมือนมันแตกไปตามกาลเวลาปกติ ไม่เหมือนบ้านเราที่ทำยังไม่เสร็จ แม่งก็พังแล้ว
แทนที่จะซ่อม แม่งมันก็ทำใหม่ เวง

4. รองเท้า VNC ถูก ที่บ้านเมืองเรา VNC เป็นแบรนด์รองเท้าของสาวๆ มีราคาพอสมควร ตกคู่ละพันกว่าบาท
แต่ที่มาเลย์ มันชื่อ VINCCI ราคาปกติก็ถูกกว่าบ้านเรา 50% แล้ว ยิ่งปกติที่นี่ มีลดราคาอยู่เป็นนิจ
ทำให้รองเท้าคู่ละพันสองที่เมืองไทย ขายที่นี่แค่ห้าร้อยกว่าๆ และกลายเป็นสวรรค์ของสาวๆ และนรกของหนุ่มๆไป
ผมเดินผ่าน VINCCI ทีไร จะต้องเห็นสาวๆเดินเต็มร้าน แล้วก็มีหนุ่มๆทำหน้าเป็นตูดยืนรอไม่ในร้านก็หน้าร้านเป็นประจำ
ฮาเหมือนกันนะ แต่จะว่าเค้าก็ไม่ได้ วันนี้ผมก็ต้องไปซื้อรองเท่ายี่ห้อนี้ตามใบสั่งเหมือนกัน ฮ่าๆๆ

From KL

5. ค่าครองชีพไม่ควรจะสูง ของกินถูก ผมว่าของกินที่นี่ถูกพอๆกับบ้านเรา แต่อยู่ที่เราว่าเราเลือกกินอะไร ถ้ากินอาหารร้านทั่วๆไป ก็ราคาพอๆกัน เริ่มที่ 30-40 บาท ถ้ากิน Fast Food ก็ราคาบ้านราดีๆนี่เอง
อยู่ที่ว่า เราจะเลือกกินอะไร และจะกล้าหาประสบการณ์ใหม่ไหม ที่นี่มีร้านข้าวราดแกงขายเหมือนบ้านเราครับ แต่จะต่างกันที่
ข้าวราดแกงงที่นี่เค้าจะให้เราตักเอง อยากตักกี่อย่าง ตักเท่าไหร่ก็ได้ แล้วก็เอาไปให้เค้าคิดเงิน ผมเคยตักเต็มกับข้าว
5 อย่าง เต็มจาน ราคาแค่ 45 บาท ถูกจะตาย ชาเย็น ไมโล กาแฟเย็นก็มีเหมือนบ้านเราเด๊ะๆ ราคา 15-20 บาท
StarBuck ก็มี ราคาก็ถูกกว่านิดหน่อย ถ้าของในห้างก็น่าจะราคาพอๆกัน วันนี้ผมซื้อผักบุ้งกำละ 17 บาท
ผักกาดขาว 18 บาท ซื้อหมูสไลด์ 82 บาท เอาว่าราคาก็พอๆกับที่ซื้อที่ Tops เลย ถือว่า OK นะ

From KL

From KL

ร่ายมาซะยาว ยังไม่เข้าของแพงเลยครับ งั้นของแพงเอาไว้พรุ่งนี้ล่ะกัน ขอไปทำอะไรกินก่อนดีกว่า